Kafshët shtëpiake shpesh quhen “foshnjat” e pronarëve të tyre. Por disa kafshë shtëpiake dhe pronarët e tyre ndajnë një ngjashmëri kaq të çuditshme, saqë është e pamundur të mos pyesim veten nëse janë ndarë në lindje. Le të zbulojmë se si shkenca dhe psikologjia e shpjegojnë këtë fenomen.

Michael Roy nga Universiteti i Kalifornisë San Diego ishte ndër psikologët e parë që testoi këtë ide. Për projektin e tij, ai shkoi në 3 parqe qensh aty pranë dhe fotografoi veçmas kafshët me gëzof dhe pronarët e tyre, më pas, ai i kërkoi një grupi njerëzish që të përpiqeshin t’i përputhnin ato. Ai zbuloi se njerëzit shpesh e gjenin se cili qen i përkiste cilit pronar.

Rezulton se ne dukemi si kafshët tona shtëpiake, sepse njerëzit kanë më shumë gjasa të adoptojnë një kafshë nëse ajo u ngjan atyre. Efekti i thjeshtë i ekspozimit është tendenca për të preferuar gjërat thjesht sepse janë të njohura. Për shembull, nëse dikush sheh fytyrën e tij në pasqyrë çdo ditë, kjo mund të jetë arsyeja pse ne pëlqejmë dhe zgjedhim kafshë shtëpiake me karakteristika të ngjashme.

Ne i kemi edukuar kafshët tona shtëpiake që të jenë si ne në shumë mënyra, aq sa ndiejmë një lidhje të fortë emocionale dhe natyrore me këto kafshë, madje ato kanë filluar të kenë atributet tona fizike.