Një studim i ri sugjeron se anashkalimi i mëngjesit mund të çojë në probleme afatgjata shëndetësore. Hulumtimi global zbuloi se ata që hanin mëngjes më vonë kishin një rrezik më të lartë të diabetit të tipit 2. Ndërsa studiuesit spanjollë dhe francezë vunë në dukje se ata që zgjodhën mëngjesin para orës 8 të mëngjesit ulën rrezikun e zhvillimit të diabetit të tipit 2 me 59 për qind. Për më tepër, ngrënia e një darke të mëvonshme gjithashtu duket se rrit gjasat e gjendjes.

Studimi duket se bie ndesh me hulumtimet e fundit, të cilat kanë vënë në dukje agjërimin me ndërprerje, një nga shenjat dalluese të tij është anashkalimi i mëngjesit, duke ulur rrezikun e disa kushteve kronike shëndetësore, duke përfshirë diabetin. Agjërimi me ndërprerje ka qenë gjithashtu i lidhur me uljen e sheqerit në gjak, i cili ndihmon në djegien e yndyrës dhe zvogëlimin e rrezikut të sëmundjeve. Dr Anna Palomar-Cros, autorja e parë e studimit tha:

Ne e dimë se koha e vaktit luan një rol kyç në rregullimin e ritmeve cirkadiane dhe kontrollin e glukozës dhe lipideve, por pak studime kanë hetuar lidhjen midis kohës së vaktit ose agjërimit dhe diabetit të tipit 2.

Ekipi hulumtues vlerësoi më shumë se 100,000 të rritur, 79 për qind e të cilëve ishin gra. Është e paqartë nëse ata kishin faktorë rreziku për diabetin, si mosha, pesha dhe kushte të tjera shëndetësore. Pjesëmarrësit regjistruan në internet atë që hëngrën dhe pinin gjatë një periudhe 24-orëshe në tre ditë jo të njëpasnjëshme, si dhe kur hëngrën çdo vakt. Hulumtuesit më pas i vlerësuan këto mesatare për dy vitet e para të ndjekjes dhe shikuan shëndetin e pjesëmarrësve për një mesatare prej shtatë vjetësh. Studiuesit regjistruan rreth 1000 raste të reja të diabetit të tipit 2 gjatë studimit. Ata zbuluan se rreziku ishte 59 për qind më i lartë në grupin që hante rregullisht mëngjes pas orës 9 të mëngjesit, krahasuar me ata që zgjodhën një vakt më të hershëm. Dr Palomar-Cros tha:

Biologjikisht, kjo ka kuptim, pasi anashkalimi i mëngjesit dihet se ndikon në kontrollin e glukozës dhe lipideve, si dhe në nivelet e insulinës.

Ngrënia e darkës pas orës 22:00 gjithashtu kishte një rrezik më të madh, dhe ata që hanin më shpesh, mesatarisht pesë herë në ditë, kishin incidencë më të ulët të sëmundjes. Kjo mund të sugjerojë që planet popullore të agjërimit me ndërprerje, të cilat përfshijnë anashkalimin e vakteve të tëra, përkatësisht mëngjesin, mund të çojnë në rezultate të pafavorshme shëndetësore. Diabeti i tipit 2 është një gjendje kronike në të cilën trupi nuk prodhon mjaftueshëm insulinë ose i reziston insulinës, një hormon që rregullon sasinë e glukozës ose sheqerit në gjak.

Ndërsa diabeti i tipit 1 besohet se shkaktohet nga një reaksion autoimun dhe zhvillohet herët në jetë, diabeti i tipit 2 zhvillohet gjatë disa viteve nga faktorë të modifikueshëm të stilit të jetesës, si dieta dhe pesha. Hulumtimi shkon drejtpërdrejt kundër studimeve të tjera të fundit që kanë sugjeruar se agjërimi me ndërprerje mund të ulë gjasat e zhvillimit të diabetit. Në një studim të botuar vitin e kaluar në Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism, për shembull, studiuesit studiuan 36 pjesëmarrës diabetikë gjatë tre muajve. Ata zbuluan se gati 90 për qind, përfshirë ata që merrnin insulinë, ishin në gjendje të ulnin sasinë e ilaçeve për diabetin që merrnin.