Ishte viti 1911 kur gjeologu britanik Thomas Griffith Taylor bëri një zbulim të jashtëzakonshëm gjatë ekspeditës së famshme Terra Nova në Antarktidë. Në bazën e një akullnaje, e cila më vonë u quajt Taylor për nder të zbuluesit të saj, rritdhte një ujëvarë uji e kuqe e ngjashme me gjakun. Për më shumë se një shekull, studiues dhe shkencëtarë kanë kërkuar për arsyet e këtij fenomeni të pabesueshëm.

Tani një grup studiuesish ka përdorur një mikroskop elektronik transmetimi të fuqishëm për të ekzaminuar mostrat e nanosferave të ngurta të gjetura me bollëk në ujërat e gjakderdhjes. Analiza ka zbuluar se ato ishin topa të vegjël të pasur me hekur për të ngjyrosur ujin në të kuq duke oksiduar.

Ken Livi, një nga autorët e studimit thotë se:

Përveç hekurit, ato përmbajnë shumë elementë të tjerë, si silikom, kalcium, alumin dhe natrium. Për të qenë minerale, atomet duhet të kenë një strukturë shumë specifike dhe kristalore. Këto nanosfera nuk janë kristalore, kështu që metodat e përdorura më parë për të ekzaminuar lëndët e ngurta të gjetura nuk i kishin zbuluar ato. Me mbërritjen e misioneve në Mars, një interes ka lindur rreth analizës së trupave të ngurtë e pranishme në ujërat e gjakut që derdhet, sikur të ishte një vend uljeje marsian. Kërkimi ynë zbulon se analiza e kryer nga roverët nuk arriti të përcaktojë natyrën e vërtetë të materialeve të gjetura në planetë të tjerë. Kjo është t e vërtetë për planetët më të ftohtë si Marsi, ku materialet që formohen mund të jenë nanoskopike dhe jo kristalore. Për të kuptuar vërtetë natyrën e materialeve që përbëjnë sipërfaqen e planetëve shkëmborë, mund të nevojitet një mikroskop elektronik transmetues, por aktualisht nuk është e mundur të përdoret një në Mars.