‘Torturat’ e Shakira-s prapa skenave të xhirimeve për videoklipin e këngës “Copa Vacia”!
Ylli i muzikës pop Shakira u shndërrua në një sirenë për videoklipin e këngës së saj të re “Copa Vacía”. Hiti i verës u publikua më 29 qershor. Ylli kolumbian ka dhënë një intervistë për Madame Figaro për punën me Manuel Turizo dhe incidentin e rrezikshëm që ata patën gjatë xhirimeve.
Është një këngë që kam shkruar vitin e kaluar. Është një këngë shumë personale dhe e kam ruajtur për ta ndarë në një moment të veçantë. Manuel Turizo-n e kam menduar për zërin e tij, cilësinë dhe thellësinë e zërit të tij, sepse donte një ton të thellë në këngë. Doja që të më shoqëronte dikush me zë bas. Dhe unë mendoj se Manueli është i tillë. Gjithashtu, jam krenare që e ndaj këtë këngë me dikë nga vendlindja ime, i njëjti rajon, që është Bregu Kolumbian, Kolumbia e Mesdheut. Dhe më pëlqen të jem në shoqërinë e dikujt si ai, i cili është profesionist, i përkushtuar dhe një person i shkëlqyer.
A ka ndonjë histori interesante lidhur me videoklipin “Copa Vacía”?
Është një videoklip që mori shumë kohë jo vetëm për t’u xhiruar por edhe për të konceptuar idenë e cila kërkonte shumë mund, detaje, investim kohe. Nuk ishte aspak e lehtë sepse kisha probleme me lëvizjen e këmbëve gjatë gjithë videoklipit. Unë mbaja një bisht që peshonte rreth 9 kilogramë. Bishti i sirenës ishte një sfidë. Më pas, shumë gjëra ndodhën në xhirime. Ato zgjatën mjaftueshëm. Manueli ishte një profesionist i vërtetë, nuk u ankua asnjëherë pavarësisht orëve të gjata që punonim. Ai ishte nën ujë, nën një ujëvarë me ujë të ftohtë edhe pse ne i kishim thënë se do të ishte ujë i ngrohtë. Nuk e di se çfarë ka ndodhur. Uji po ngrinte në fund, por ai nuk u ankua në asnjë moment. Një nga gjërat që ndodhi që nuk e prisja, të paktën e prita, edhe pse Manueli më kishte paralajmëruar, ishte se akuariumi për pak u prish. Dhe në një moment ndodhi ajo që Manueli kishte parashikuar. Unë thashë që nuk do të prishet. U prish akuariumi dhe u desh të më nxirrnin, gjë që nuk ishte e lehtë. Meqenëse kisha edhe bishtin e sirenës, nuk mund të hidhesha jashtë. Më duhej të futesha, të më çonin në krevat fëmijësh. Kjo ishte një nga gjërat që ndodhi gjatë xhirimit, por për fat është thjesht një histori anekdotike dhe unë jam këtu për ta treguar.