Kina nisi manovra “ndëshkuese” ushtarake përreth Tajvanit duke theksuar se janë përgjigje ndaj “veprimeve separatiste”. Gjatë stërvitjeve të sotme në Ngushticën e Tajvanit e pranë ishujve të kontrolluar nga Tajvani, ushtria kineze simuloi një sulm të plotë kundër Tajvanit, pak ditë pasi presidenti i ri tajvanez Lai Ching-te bëri betimin.

Kina pretendon se Tajvani demokratik është territor i saj dhe e ka dënuar fjalimin e Lait të hënën pasi në të ai i bëri thirrje Pekinit të ndalte kërcënimet e tha se dy palët e Ngushticës “nuk i nënshtrohen njëra-tjetrës”. Të martën, ministri i Jashtëm i Kinës, Wang Yi, e quajti të “pacipë” Lain.

Vazhdimisht, Lai ka thënë se është i gatshëm për bisedime me Kinën, por po refuzohet. Sipas tij, vetëm populli i Tajvanit mund të vendosë për të ardhmen e vet dhe i hedh poshtë pretendimet e Pekinit për sovranitet.

Ushtria kineze njoftoi se filluan sot stërvitjet e përbashkëta mes ushtrisë, marinës, forcave ajrore e atyre raketore, në zonat përreth Tajvanit. Manovrat po mbahen në Ngushticën e Tajvanit, në veri, jug e në lindje të tij, si dhe në pjesët përreth ishujve të kontrolluar nga Tajvani, Kinmen, Matsu, Wuqiu e Dongyin, referuar ushtrisë kineze. Hera e parë që Kina kryen stërvitje ushtarake në pjesët përreth këtyre ishujve.

Ministria e Mbrojtjes e Tajvanit i dënoi stërvitjet dhe njoftoi se i ka vënë në gjendje gatishmërie forcat e veta përreth ishullit, e vendosur të mbrojë territorin që i takon.

Fillimi i manovrave ushtarake në këtë rast, jo vetëm që nuk i kontribuon paqes dhe stabilitetit në Ngushticën e Tajvanit, por gjithashtu thekson mendësinë ushtarake të Kinës.

Në katër vitet e fundit, ushtria kineze ka kryer aktivitete pothuajse çdo ditë në afërsi të Tajvanit, si dhe  manovra ushtarake të shkallës së gjerë në afërsi të Tajvanit në vitet 2022 e 2023.

Pekini e sheh Tajvanin si provincë të shkëputur, e cila përfundimisht do të jetë pjesë e Kinës. Për ta arritur këtë, nuk e hedh poshtë as përdorimin e forcës. Por, shumë tajvanezë e shohin veten si pjesë të një kombi tjetër edhe pse shumica e tyre janë në favor të ruajtjes së status-quos, sipas të cilës, Tajvani as nuk e shpall pavarësinë prej Kinës, e as nuk i bashkohet shtetit të madh aziatik.