Sipas një studimi të ri të publikuar në revistën “Cerebral Cortex”, shkencëtarët kanë bërë përparime në identifikimin e zonave të trurit që aktivizohen gjatë ndjesive të ndryshme të dashurisë dhe kanë zbuluar se llojet e ndryshme të dashurisë ndodhin në pjesë të ndryshme të trurit.

Skanimet e trurit me rezonancë magnetike tregojnë se dashuria e prindërve për fëmijët ka një ndikim të veçantë dhe aktivizon intensivisht sistemin e shpërblimit në zonën e quajtur “striatum”, duke e bërë këtë lloj dashurie më të fuqishëm se çdo tjetër. Parttyli Rinne nga universiteti Aalto në Finlandë shpjegoi se dashuria prindërore aktivizon thellë këtë sistem dhe ka karakteristika të ndryshme nga dashuria romantike ose ndaj kafshëve.

Dashuria romantike gjithashtu shkakton aktivitet të madh cerebral, por është më e kufizuar në zona të caktuara të trurit. Në krahasim, dashuria për natyrën dhe kafshët aktivizon sistemin e shpërblimit dhe zonat vizuale të trurit, por nuk përfshin rajonet që lidhen me sjelljet shoqërore dhe ndjesitë ndaj njerëzve të tjerë.

Studimi, i cili përfshiu 55 prindër që u pyetën mbi llojet e ndryshme të dashurisë që ndjenin, zbuloi se zonat e trurit të aktivizuara për dashurinë mes njerëzve ishin të ndara nga ato për dashuri të tjera. Për shembull, dashuria ndaj njerëzve të huaj ishte më pak shpërblyese dhe shkaktonte më pak aktivitet krahasuar me dashurinë për partnerët intimë.

Për më tepër, dashuria për kafshët shtëpiake, veçanërisht, përfshinte zona të trurit të rezervuara për dashurinë ndaj njerëzve, dhe kjo ishte më e theksuar te ata që kishin kafshë shtëpiake në krahasim me ata që nuk i mbajnë ato. Rinne theksoi se kjo sugjeron se dashuria për kafshët shtëpiake ndan disa aspekte të aktivitetit të trurit me dashurinë për njerëzit.